M E V Z U A T   B İ L G İ L E N D İ R M E   S İ R K Ü L E R İ
TARİH	02.08.2021
SAYI	2021 / 73
KONU	MAZOT VE GÜBRE DESTEĞİ KAPSAMINDA YAPILAN ÖDEMELERE İLİŞKİN KANUN YARARINA TEMYİZ KARARLARI.

 

MAZOT VE GÜBRE DESTEĞİ KAPSAMINDA YAPILAN ÖDEMELERE İLİŞKİN KANUN YARARINA

TEMYİZ KARARLARI

ÖZET

Danıştay 3. Dairesi; 2019 yılı için mazot ve gübre desteği kapsamında yapılan ödemeler

üzerinden 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 94. maddesinin 1. fıkrasının 11. bendinin (b)

alt bendi uyarınca %4 oranında tevkif edilen vergilerin hukuka aykırı olduğuna ilişkin kanun

yararına temyiz kararları verdi.

Bu bozma kararları, daha önce kesinleşmiş olan merci kararının hukuki sonuçlarını

kaldırmamaktadır.

 

 

2577 sayılı İdari Yargılama Usul Kanunu'nun “Kanun Yararına Temyiz” başlıklı 51’inci maddesi

aşağıdaki gibidir.

Kanun yararına temyiz:

Madde 51 – 1. İdare ve vergi mahkemeleri ile bölge idare mahkemelerinin kesin olarak

verdiği kararlar ile istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeden kesinleşmiş bulunan

kararlardan niteliği bakımından yürürlükteki hukuka aykırı bir sonucu ifade edenler, ilgili

bakanlıkların göstereceği lüzum üzerine veya kendiliğinden Başsavcı tarafından kanun

yararına temyiz olunabilir.

2. Temyiz isteği yerinde görüldüğü takdirde karar, kanun yararına bozulur. Bu bozma

kararı, daha önce kesinleşmiş olan merci kararının hukuki sonuçlarını kaldırmaz.

3. Bozma kararının bir örneği ilgili bakanlığa gönderilir ve Resmi Gazetede yayımlanır

Danıştay 3. Dairesi, 20.4.2021 tarihli ve E: 2021/37 K: 2021/2092, E:2021/39, K: 2021/2094,

E: 2021/40, K: 2021/2093 Kararlarında; 2019 yılı için mazot ve gübre desteği kapsamında

yapılan ödemeler üzerinden 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 94. maddesinin 1. fıkrasının

11. bendinin (b) alt bendi uyarınca %4 oranında tevkif edilen gelir (stopaj) vergisinin

kaldırılması ve yapılan kesintinin iadesine hükmedilmesi istemine ilişkin olarak hukuka aykırılık

bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine ilişkin kesin kararlarla ilgili olarak

⎯ 2019 yılı için mazot ve gübre desteği kapsamında yapılan ödemeler üzerinden 193

sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 94. maddesinin 1. fıkrasının 11. bendinin (b) alt bendi

uyarınca %4 oranında tevkif edilen gelir (stopaj) vergisinin ,5488 sayılı Tarım

Kanunu'nun 19. maddesinde sayılan tarımsal destekleme araçlarından "diğer

destekleme araçları" kapsamında olduğu, vergi tarifesi %0 olarak belirlenen doğrudan

gelir desteği veya alternatif ürün desteği ödemesi kapsamında yapılmış bir ödeme

olmadığı anlaşıldığından, bu ödemeye %4 oranında tevkifat uygulanmak suretiyle tevkif

edilen gelir vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine kesin

olarak karar verildiği,

⎯ Ancak davacıya tarım arazisi büyüklüğü dikkate alınarak, alan bazlı olarak yapılan

mazot ve gübre desteği ödemesinin doğrudan gelir desteği mahiyetinde olduğu

sonucuna varıldığı,

⎯ Bu durumda, 193 sayılı Kanun'un 94. maddesinin 1. fıkrasının 11, bendinin (d) alt

bendinde yer alan ve tevkifat oranı 2009/14592 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla %0

olarak düzenlenen çiftçilere yapılan doğrudan gelir desteği ödemeleri üzerinden

tahakkuk eden ve ödenen gelir (stopaj) vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığından

ulaştığı aksi yöndeki yargıyı hükme esas alarak davayı reddeden vergi mahkemesi

kararının bozulması gerektiği,

yönünde karar vermiştir.

Bu bozma kararları, daha önce kesinleşmiş olan merci kararının hukuki sonuçlarını

kaldırmamaktadır.

Bilgilerinize sunulur.

Saygılarımızla…